خدایا! تو قصد نداشتی اسماعیل قربانی شود؛ بلکه او را بهانه کردی تا ابراهیم را به خود نزدیک‏تر کنی.
تو می‏خواستی ابراهیم، همه تعلقات خویش را قربانی کند تا خلیل اللّه‏ شود.
و ابراهیم(ع) ، خود را از هر چه غیر تو، جدا کندوبه تو بپیوندد.
ای خدای ابراهیم!                                                                                                                        من هم قربانی آورده‏ام؛ می‏خواهم تمام بدی‏هایم را قربانی کنم.
هوی و هوس، توان عروج را از من ربوده است، می‏خواهم هوی و هوس را ذبح کنم و با بال‏های ایمانم به سوی تو پرواز کنم.
می‏خواهم از مرداب گمراهی به درآیم تا در دریای بی‏کران محبتت، غرق شوم... تو را به خودت سوگند مرا دریاب و بپذیر!